پیش بینی کیفیت زندگی بر اساس امید به زندگی و تاب آوری در مادران دارای فرزندان ناتوان شهرستان الیگودرز (سال ۱۳۹۹ )

توضیحات

چکیده مقاله:
این تحقیق با هدف بررسی رابطه بین کیفیت زندگی با امید به زندگی و تاب آوری در مادران دارای فرزندان ناتوان مراجعه کننده به بهزیستی شهرستان الیگودرز در سال ۱۳۹۹صورت گرفت، پژوهش حاضر از نظر روش پیمایشی – توصیفی از نوع همبستگی و از نظر هدف کاربردی می باشد. به منظور دستیابی به داده های اولیه از نمونه آماری از سه پرسشنامه استاندارد تاب آوری، کیفیت زندگی و امید به زندگی استفاده شد . نمونه آماری به دلیل شیوع ویروس کرونا به تعداد ۶۰ نفر محدود شد. به گونه ایکه پس از تلفیق پرسشنامه ها و تهیه پرسش نامه اجرایی و اضافه نمودن عوامل دموگرافیک به آن، تعداد ۳۰ عدد در بین اعضای نمونه آماری، جهت بررسی پایایی توزیع و پایایی پرسشنامه ها با عدد آلفای کرونباخ ۰/۷، تایید شد. جهت تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پرسشنامه ها از نرم افزار تحلیل آماری spss استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد: بین کیفیت زندگی با امید به زندگی و تاب آوری در مادران دارای فرزندان ناتوان رابطه معنی دار وجود دارد. همچنین در بخش فرضیات فرعی نتایج نشان داد بین کیفیت زندگی با امید به زندگی و خرده مقیاس های تاب آوری شامل: عزت نفس، خود تنظیمی، قدرت خوش بینی، حل مساله، مشارکت فعال در جامعه در مادران دارای فرزندان ناتوان رابطه معنی دار وجود دارد